Het eiland Corfu (officieel Korfoe in het Nederlands, maar de Engelse spelling is gebruikelijker) ligt voor de westkust van het Griekse vasteland. De koningin van de Ionische Zee weerspiegelt de essentie van zowel Griekenland als Italië, dat maar honderd kilometer verderop ligt. Van de veertiende tot de achttiende eeuw was het eiland onderdeel van de machtige Republiek Venetië. Daarna, in de achttiende en negentiende eeuw, werd Corfu afwisselend bezet door Frankrijk en Groot-Brittannië, waardoor de Fransen en Britten ook hun stempel hebben gedrukt. Dit maakt het tot een uniek Grieks eiland waar verschillende culturen hun sporen hebben nagelaten.
Het zal je dus niet verbazen dat Corfu een eiland vol geschiedenis is met tal van bezienswaardigheden uit verschillende tijden. Het is ook een van de groenste Griekse eilanden en bovendien kun je kiezen uit verschillende mogelijkheden om in zee te zwemmen: van intieme baaien met kiezelstrandjes tussen de rotsen tot lange zandstranden. De beste manier om Corfu echt te leren kennen is door er een auto te huren. Veel afgelegen dorpen, schilderachtige plekjes en stranden zijn namelijk niet gemakkelijk bereikbaar met openbaar vervoer. Je zult versteld staan hoeveel prachtige bezienswaardigheden je kunt zien als je een auto tot je beschikking hebt op Corfu.
Je zult je huurauto waarschijnlijk afhalen op Corfu Airport, het vliegveld vlak bij de charmante hoofdstad van het eiland. Als je niet alleen aan het strand wilt liggen is de stad een perfecte uitvalsbasis voor dagtochten, omdat Kérkyra (de Griekse naam) heel centraal ligt op het langgerekte eiland. Daardoor zijn vrijwel alle leuke plekken vanuit de hoofdstad met een huurauto in minder dan een uur bereikbaar. Bovendien is Corfu-Stad oergezellig en is het na een dagtocht fijn nagenieten op een van de vele terrasjes.
Maar vergeet de bezienswaardigheden in de oude stad zelf niet. Hoog op een rots ligt het Venetiaanse fort dat tot drie keer toe aanvallen van de Ottomanen wist te weerstaan, maar alsnog werd verwoest toen in 1718 de bliksem insloeg in de opslagruimte van buskruit. In de negentiende eeuw bouwden de Britten er een Anglicaanse kerk met Dorische zuilen. Tegenwoordig is dat een Grieks-orthodoxe kerk. Aan de westkant van de oude stad ligt een nieuwer Venetiaans fort. Voor een heel ander perspectief (en leuk voor kinderen) maak je hiervandaan een tochtje op de replica van een piratenschip. Die tocht gaat onder meer langs het kleine eilandje Pontikonisi, dat recht onder de aanvliegroute van de luchthaven ligt. Vliegtuigen komen dus laag over en die kun je ook spotten vanaf de voetgangersbrug bij het pittoreske klooster Vlachérna, ten zuiden van Corfu-Stad. Dit uitkijkpunt is vooral bij zonsondergang adembenemend mooi.
Ook het Paleis van Sint-Michaël en Sint-Joris werd door de Britten gebouwd als onderkomen voor de High Commissioner. Nu is het een interessant museum voor Aziatische kunst. Het ligt aan de noordkant van dé ontmoetingsplek van de stad, het grote Spianadaplein, omgeven door cafés en terrassen en de beroemde zuilengalerij Liston. Daar vlakbij staat het Casa Parlante, een woonhuis uit de negentiende eeuw waar je ziet hoe een aristocratische familie op Corfu in die tijd leefde. Net ten zuiden van de hoofdstad loop je door geurige, bloemrijke tuinen naar de voormalige zomerresidentie van de Griekse koninklijke familie, de villa Mon Repos. Op de begane grond zie je hoe de vorst er leefde, op de eerste verdieping is een tentoonstelling van archeologische vondsten. In het zuidelijke deel van het park rond de villa staan restanten van een Griekse tempel.
Toen de Oostenrijkse keizerin Elizabeth, beter bekend als Sissi, op bezoek was in de villa Mon Repos werd ze op slag verliefd op Corfu. Prompt liet ze er ook een zomerverblijf bouwen en noemde dat Achilleion, naar de Griekse held Achilles. Op het terras staat een beeld van hem en ook in de tuinen van het paleis staan veel beelden en structuren, geïnspireerd op de Griekse mythologie, waaronder Eros en Psyche bij de ingang. Sissi heeft er overigens niet lang van kunnen genieten, want zes jaar na de voltooiing van het paleis werd ze vermoord. Haar dochter verkocht het aan de Duitse keizer Wilhelm II, maar na de Eerste Wereldoorlog werd de Griekse staat de eigenaar.
Het Achilleion ligt op een heuvel in het dorpje Gastouri, tien kilometer ten zuiden van Corfu-Stad. Het paleis heeft talloze kunstwerken, waaronder schilderijen van Claude Monet en portretsculpturen van keizerin Elisabeth. Ook zie je er meubels, kostuums en persoonlijke spullen van de vroegere bewoners. Een hoogtepunt is de Keizerstroon, een grote stoel die speciaal voor Sissi’s echtgenoot, keizer Franz Jozef I van Oostenrijk, is gemaakt. De troon is versierd met houtsnijwerk en mozaïeken die scènes uit de Griekse mythologie uitbeelden. Vanaf het terras heb je een panoramisch uitzicht op de stad Corfu en de Ionische Zee.
Let op: sinds 2020 wordt het paleis gerenoveerd en zijn alleen de tuinen toegankelijk. Het is niet duidelijk wanneer het paleis weer wordt opengesteld voor publiek. Check daarvoor de website van het Achilleion Paleis.
We kunnen er niet omheen draaien: Corfu is een toeristisch eiland en wil je de minder toeristische kant zien, dan moet je een auto huren en eropuit trekken. Tijdens een dagtrip naar de badplaats Sidari aan de noordkust rijd je door prachtig landschap en kom je door rustige bergdorpjes. En zelfs in dat wat luidruchtige Sidari kun je stille plekjes vinden. Tenminste, als je een huurauto tot je beschikking hebt.
Volg vanuit Corfu-Stad de borden naar Palaiokastritsa en rijd via de belangrijkste kustweg richting Gouvia. In die plaats zie je een bordje naar Sidari (op het hoofdbord boven de weg staat Palaiokastritsa). Je blijft de hoofdweg volgen, die van de kust naar het binnenland afbuigt. Hier wordt het landschap al fraaier: je rijdt door een dicht beboste vallei. Even verderop kom je bij een splitsing, waar de richting Sidari (naar rechts) duidelijk op borden staat aangegeven. De weg klimt nu naar de Troumpeta-pas, een van de mooiste plekken op het eiland. Het loont hier de moeite om een klein zijpad in te slaan, daar de huurauto te parkeren en een stukje te lopen om te genieten van het fabelachtige uitzicht. Of neem in het dorpje Troumpeta de afslag naar rechts richting Sokraki om nog iets hoger te komen. Voor Sidari rijd je rechtdoor en meteen na Troumpeta begint een afdaling naar een splitsing. Daar neem je de scherpe bocht naar rechts en rijd je via hele rustige bergdorpjes verder naar het noorden. In die dorpjes gaat het leven zijn gangetje, zoals dat al eeuwen gaat: Chorepiskopi, Valanio en Agrafi. Na de steile straatjes in Karousades is het nog vier kilometer rijden naar Sidari.
In Sidari ben je weer helemaal terug in de drukke toeristische kant van Corfu, maar je kunt er wel heerlijk aan de waterkant zitten om even na te genieten van je reis langs de bergdorpjes. Dicht bij Sidari ligt het Kanali tou Erota, een idyllisch gebied met indrukwekkende rotsformaties en helderblauw water. Volgens de legende brengt een duik in het water hier geluk in de liefde. Wij zeggen: baat het niet dan schaadt het niet, want het is ook zonder liefdeswensen een geweldige plek om te zwemmen. Let op: ga niet het water in als het er hard waait en de zee ruw is, dan is dit een gevaarlijke plek!
Iets verderop ligt Kaap Drastis, het meest noordwestelijke puntje van Corfu. Ook hier vind je majestueuze steile kalkstenen kliffen, maar het is er rustiger dan bij het Canal d’Amour, omdat het moeilijker te bereiken is. Aan het einde van de verharde weg ernaartoe zie je nog niet veel, maar volg het zandpad te voet en je hebt fantastische uitzichten op de kalkrotsen. Het strandje onderaan is alleen per boot bereikbaar. Zo’n bootje kun je huren in Peroulades, een badplaats die wat kleiner en rustiger is dan Sidari. Ook in Peroulades heb je mooi zicht op de dramatische kliffenkust. Er is zelfs een klein glazen platform dat over de rand van een klif steekt.
We kunnen wel klagen dat het ergens ‘heel erg toeristisch’ is, maar daar is altijd een reden voor. Bijvoorbeeld omdat het er ongelooflijk mooi is. Dat gaat zeker op voor Palaiokastritsa, ook wel het juweel van Corfu genoemd. De stranden hier worden omgeven door ruige kliffen met groene begroeiing erbovenop. Het drukste strand is Agios Spiridon, gevolgd door Agios Petros aan de andere kant van de landtong die hier de zee insteekt en het strand van Ampelaki ernaast. Dit zijn grote zandstranden, maar de aantrekkingskracht van Palaiokastritsa ligt vooral in de talloze baaien met kleine strandjes (vaak kiezels, dat wel) en zeegrotten die je alleen per boot kunt bereiken. Je kunt kiezen uit verschillende georganiseerde boottochten of zelf een bootje of kajak huren om op ontdekkingstocht te gaan in de baai. Je zult kleine, verlaten strandjes vinden, vaak omring door rotsen met fascinerende patronen, zoals Marmera Beach en de grot Blue Eye.
Op de rotsige landtong aan de rechterkant van het strand Agios Spiridon staat al sinds de dertiende eeuw een klooster. Van de oorspronkelijke bebouwing is niets over, wat je nu ziet stamt uit de zestiende eeuw met enkele toevoegingen uit de achttiende eeuw. Het klooster staat bekend om de serene binnenplaatsen en sierlijke fresco’s. Je kunt er vanuit Palaiokastritsa naartoe lopen, maar je kunt er ook met de huurauto komen. De meeste mensen bezoeken dit rotsige gebied voor het fenomenale uitzicht. Wees er wel op voorbereid dat je voor de beste vergezichten behoorlijk moet klimmen.
Nog meer historie gecombineerd met fraaie uitzichten vind je even ten westen van Palaiokastritsa, bij het plaatsje Krini. Op het hoogste punt aan de westkust van Corfu staan hier de restanten van het Angelokastro, een kasteel uit de Byzantijnse tijd. Het werd gebouwd om Corfu te beschermen tegen aanvallen van piraten. Eigenlijk staan alleen de vestingmuren nog overeind, van de gebouwen die daarbinnen stonden is niets over. Het gaat de meeste bezoekers dan ook niet zozeer om de historische betekenis, maar om de panoramische vergezichten. Ook hier kun je vrij ver naar boven rijden met je gehuurde auto, maar het laatste deel naar de top zul je zelf moeten klimmen. Om je auto te kunnen parkeren moet je vroeg zijn, want het aantal plaatsen is beperkt.
Als je van het kasteel naar beneden kijkt, zie je twee hele aanlokkelijk strandjes, Kastelli en Mikro Kastelli. Die zijn alleen per boot te bereiken, dus voor een bezoek zul je terug moeten naar Palaiokastritsa om daar een kajak of motorbootje te huren.
Heel anders dan de ruige kust van Palaiokastritsa is het Korissionmeer, een lagune langs de zuidwestkust van Corfu. Het is een erfenis van de Venetianen, want die legden een kanaal aan om het moerasgebied te verbinden met de zee. Het brakke wetland is een pleisterplaats voor trekvogels. De beste tijd om die te spotten is in de lente en herfst. In de winter zijn het vooral verschillende soorten eenden die genieten van het milde weer.
Vanaf Chalikounas kun je over een onverhard pad over de smalle landtong tussen de lagune en de zee naar het Venetiaanse kanaal rijden. Doe dat voorzichtig om schade aan de onderkant van je huurauto te voorkomen. Achter de duinen ligt een enorm lang zandstrand, dat nooit ontwikkeld zal worden voor het toerisme, omdat dit een beschermd natuurgebied is. Vlak bij Chalikounas kan het in de zomer wel druk zijn, maar hoe verder naar het kanaal, hoe rustiger het strand wordt. Via een voetgangersbrug over het kanaal kun je naar het andere, meer beboste deel van de landtong. Sommige bomen en struiken zijn door de vaak sterke westenwind vreemd vervormd. Uiteindelijk kom je opnieuw bij een strand, Issos, dat hier nog heel rustig is, maar druk wordt bij de badplaats Agios Georgios.
Het vissersdorp Kassiopi lijkt op het eerste gezicht volledig te zijn overgenomen door de toeristenindustrie. In de omgeving liggen dan ook aantrekkelijke stranden als Kogevina, Avlaki en Akoli. Van dat laatste strand kijk je uit op de Albanese kust, op slechts drie kilometer afstand. Rond de mooie, natuurlijke haven van Kassiopi barst het van de tavernes en cocktail bars en ook de winkels zijn volledig gericht op toeristen.
Toch biedt Kassiopi wel iets meer dan zon, zee, strand en drank. Als je er met een huurauto naartoe rijdt, kun je parkeren op een groot terrein, net na de afslag vanaf de kustweg. Vanaf daar is het nog geen vierhonderd meter lopen naar de haven. Vlak voor die haven kom je langs een oud kerkje, Panagia Kassopitra. Via een stenen trap en een met bladeren overdekt prieel loop je naar de ingang. Stenen bogen vormen een kleine binnenplaats, met een houten dak waar in de lente zwaluwen nestelen. Er zijn nissen voor kaarsen in de stenen muur en religieuze schilderijen erboven. Hier ben je in een totaal andere wereld dan het toeristische Kassiopi en voel je de geschiedenis van het dorp. Deze fascinerende kerk werd namelijk in de vijfde eeuw gebouwd op de restanten van een Griekse tempel voor oppergod Zeus en was in de middeleeuwen een pelgrimsoord.
Tegenover de kerk leidt een pad naar de restanten van het Byzantijnse fort dat er ooit stond. Het werd gebouwd in de dertiende eeuw, later veroverd door de Noormannen en uiteindelijk verwoest door de binnenvallende Venetianen, die het niet herbouwden. Van het fort zelf is daardoor weinig meer over, maar het uitzicht over Kassiopi en de zee is fraai.
Het verlaten dorp Peritheia kun je alleen vanaf de noordkust bereiken, dus vanuit Kassiopi of Acharavi. In beide gevallen volg je eerst de kustweg (vanuit Kassiopi naar het westen, vanuit Acharavi naar het oosten). Neem vervolgens de afslag naar Loutses en Peritheia, die duidelijk op een bord staan aangegeven. De weg is vrij smal en bochtig, maar doe het rustig aan en het komt goed. Wel oppassen voor tegenliggers. Zodra je een kerkje ziet houdt de verharde weg op en is er ruimte om je huurauto te parkeren.
Het dorp werd oorspronkelijk gesticht in de veertiende eeuw, toen mensen van de kust naar het binnenland verhuisden om zich te beschermen tegen aanvallen van piraten. Toen piraterij aan het einde van de negentiende eeuw afnam, verhuisden sommige bewoners terug naar de kust. Maar de grootste aantrekkingskracht van die kust kwam pas bij de opkomst van het toerisme. Het is een vreemde ervaring om langs de oude, vervallen huisjes van dit spookdorp te lopen, dat niet minder dan acht kerken en kapelletjes had. Toch is er nog wel enig leven, dankzij de tavernes rond het centrale pleintje. De taverne O Foros krijgt over het algemeen de beste beoordelingen van bezoekers.
Houd je wel van een stevige wandeling? Dan kun je vanaf Oud-Peritheia naar de top lopen van de Pantokrator, met 906 meter de hoogste berg van Corfu. Maar als je een auto hebt gehuurd is het wel zo leuk die route op vier wielen af te leggen. Rijd vanuit Corfu over de kustweg naar het noorden, vlak langs de zuidelijke hellingen van de Pantokrator. Net na Agios Markos is er een afslag (scherpe bocht) naar het stadje Spartílas. Deze smalle weg loopt langs olijfgaarden en terrassen met stenen muren. Onderweg heb je mooi uitzicht op de zee. Na vijf kilometer met veel haarspeldbochten bereik je het pittoreske Spartílas, waar de huizen omgeven worden door olijfbomen en bloemen. Vooral in de lente is de geurende en kleurrijke bloemenpracht overweldigend. In het centrum wordt de hoofdweg behoorlijk nauw. Ongeveer een kilometer na Spartílas sla je rechtsaf naar Petaleia. Let op: je ziet eerst een richtingaanwijzer met alleen Griekse tekst, maar even verderop staan dezelfde richtingen aangegeven in het Latijnse alfabet. De olijfbomen en cipressen maken plaats voor lagere begroeiing, waaronder wilde kruiden. Ben je al toe aan een pauze? Dat kan in het dorpje Strinílas, waar onder de grote boom op het dorpsplein een gezellig terras is. Na dat dorp is het nog ruim vijf kilometer rijden naar de top van de Pantokrator.
Je kunt je huurauto parkeren langs de kant van de weg, bij de (lelijke) zendmasten. Onderaan de grootste mast staat een klooster met een mooie zilveren iconostase en prachtige, gedetailleerde fresco’s op het gewelfde plafond. Hoe mooi ook, het klooster moet concurreren met het ongeëvenaarde uitzicht. Je kunt heel Corfu zien en natuurlijk Albanië en het Griekse vasteland. Op hele heldere dagen kun je in het westen zelfs de Italiaanse kustlijn zien, hoewel die 130 kilometer ver weg ligt.
Op de terugweg van de top rijd je niet naar Strinílas, maar sla je rechtsaf naar Petália (richting Acharavi op de borden). Na dat dorp daalt de weg eerst om vervolgens te klimmen naar het uitkijkpunt Droseri, waar je de huurauto even kunt parkeren om te genieten van het uitzicht over de noordkust van Corfu. Bij het verlaten van het dorpje Lafki is ook weer zo’n mooi uitkijkpunt, maar rijd iets verder, waar je bij een zijweggetje veilig kunt parkeren en loop dan een stukje terug. In het volgende dorpje Agios Martinos heb je bij een T-splitsing de keuze tussen de richting Acharavi (naar links) of Kassiopi (naar rechts). Beide liggen aan de hoofdweg langs de kust.
Nog niet genoeg van bochtige wegen en sfeervolle stadjes? Rijd dan vanuit Acharavi naar Episkepsi, ongeveer zeven kilometer naar het zuiden. Neem je lunchpakketje mee, want net voor het dorp is een leuk uitkijkpunt met een picknicktafel. Episkepsi ligt fraai op een heuvel (met uitzicht, uiteraard) en wordt daarom een van meest romantische dorpen van Corfu genoemd.
Net buiten het dorp begint een pad naar de Nimfenwaterval, zo genoemd omdat volgens de mythologie nimfen hier konden baden, zonder spiedende ogen van buitenstaanders, dankzij de weelderige begroeiing. Dat pad is zo’n anderhalve kilometer lang en gaat over soms steile treden van aarde en hout. Als je eenmaal beneden bent, zie je het water vijftien meter naar beneden kletteren. De beste kans op veel water is in de lente. Het is er bepaald niet stil, want vogels en kikkers laten stevig van zich horen. Libellen zoemen door de dicht begroeide omgeving. Het is een magische plek, vooral omdat maar weinig mensen deze tocht ondernemen en je met een beetje geluk helemaal alleen bent.
Je kunt de waterval ook bereiken vanuit het gelijknamige dorpje, Nymfes. Een onverharde weg leidt langs het plaatselijke voetbalveld naar de waterval.
Lefkimmi is de ‘hoofdstad’ van zuidelijk Corfu. Nou ja, stad…, er wonen slechts zo’n vijfduizend mensen. Vanuit Corfu-Stad is het over de kustweg ruim veertig kilometer rijden naar Lefkimmi, iets langer als je voor het eerste deel de weg door de bergen neemt. Hoewel ook in dit stadje toerisme een hoofdrol speelt, is er nog veel hetzelfde gebleven. Dwars door Lefkimmi loopt een kanaaltje. Op zich niet zo bijzonder, maar langs het water kun je lekker zitten op een van de vele terrasjes. Het nabijgelegen Kavos trekt veel jongeren, maar daar merk je in Lefkimmi weinig van. Het stadje heeft een breed zandstrand, Bouka, dat heel geleidelijk afloopt. Het is dus een heerlijke bestemming voor een stranddagje met kleine kinderen. Buiten de maand augustus is dit een vrij rustig strand.
Vanuit Lefkimmi vertrekken veerboten naar Igoumenitsa op het Griekse vasteland en naar de schitterende eilandjes Paxos en Antipaxos. Er zijn ook dagtours per boot naar deze eilandjes, net ten zuiden van Corfu. Veel van de baaien, zeegrotten en afgelegen stranden zijn namelijk alleen per boot bereikbaar, zoals de iconische grotten van Tripitos. Het kleinere eiland Antipaxos is beroemd om zijn ongerepte stranden en kristalheldere water.
De Duitse keizer Wilhelm II bracht enkele jaren voor de Eerste Wereldoorlog zijn zomers door in het Achilleion Paleis en zijn favoriete uitstapje was naar het dorpje Pelekas om er de zonsondergang te bekijken. Daar is een rots die hij tot zijn persoonlijke observatiepunt maakte en daarom tot op de dag van vandaag bekendstaat als de Kaiser’s Throne. Als je bovenop het uitkijkpunt staat, zie je waarom Corfu het groenste eiland van Griekenland wordt genoemd. Rond zonsondergang kan het hier wel druk zijn en er is maar beperkt ruimte op het hoogste punt. Niet getreurd, want ook vanaf het terras van het ernaast gelegen Levant Hotel kun je ervan genieten.
Er zijn veel mooie stranden op Corfu, maar een van de mooiste is toch wel Porto Timoni. Of eigenlijk twee van de mooiste, want het is een tweelingstrand aan beide kanten van een landengte. Porto Timoni ligt vlak bij het populaire en langgerekte zandstrand van Agios Georgios Armenadon aan de westkust van Corfu, maar is wat moeilijker bereikbaar. Je moet er een stukje voor lopen en de afdaling (en op de terugweg de beklimming) zijn ook niet voor iedereen. Maar zoals wel vaker na enige inspanning: de beloning is geweldig.
Parkeer je huurauto op een speciaal terrein aan het begin van het dorpje Afionas. Vanaf de parkeerplaats is het anderhalve kilometer lopen naar de stranden, eerst over een verharde weg, later over een pad dat op het einde vrij steil afloopt. Loop dit pad niet op slippers, maar trek (sport)schoenen aan. Onderweg heb je fantastisch uitzicht op de stranden. Geen zin in dit klauterwerk? Je kunt in Agios Georgios ook met een taxiboot naar het strand of er zelf in een gehuurd bootje naartoe varen. Je mist dan wel dat mooie dorpje Afionas en het spectaculaire uitzicht op het tweelingstrand.
Zijn de kinderen het zat om in de auto te zitten of op het strand te hangen en hebben ze wat meer zin in actie? Maar wel met water natuurlijk, want het is vaak nogal warm op Corfu. Neem ze mee naar Aqualand op maar een kwartiertje rijden van het centrum van de hoofdstad of ruim een uur vanaf de noordkust. Succes gegarandeerd! Het waterpark is geopend tussen begin mei en begin oktober en wordt beschouwd als een van de leukste in Europa. En niet alleen voor kinderen, want er zijn hele uitdagende glijbanen en andere waterattracties waar volwassenen ook veel plezier aan beleven. Als je even wilt uitblazen kun je lekker rustig dobberen op de ‘lazy river’.
We hopen je met de bovenstaande tips enthousiast gemaakt te hebben voor een vakantie op Corfu. Als je niet op één plaats wilt blijven, kun je het beste een auto huren. Er is weliswaar openbaar vervoer op het eiland, maar wil jij elke keer tijd kwijt zijn, omdat je op de bus moet wachten? Bovendien komen de bussen lang niet overal. En elke keer een taxi huren als je ergens naartoe wilt, loopt nogal in de papieren. Bovendien ben je met een huurauto veel flexibeler. Leuk plekje ontdekt? Stoppen maar. Of: is het ergens toch niet zo leuk als je had gedacht? Stap in je gehuurde auto en rijd ergens anders naartoe. Wijzigen je plannen? Ook geen probleem als je over eigen vervoer beschikt. Huur dus een auto om van baai naar baai en van dorp naar dorp te rijden. Dan haal je echt alles uit je vakantie op Corfu!
De hoofdwegen op Corfu zijn over het algemeen in goede staat, maar de kwaliteit van minder belangrijke wegen varieert nogal. Wees altijd bedacht op veranderende omstandigheden. Waar het eerste deel van een weg prima is, kan dat verderop anders zijn. Ook ontkom je er soms niet aan dat een verharde weg overgaat in een gravelweg. Rijd daar langzaam en voorzichtig om schade aan de onderkant van je huurauto te voorkomen. Overigens hebben de meeste huurauto’s met ons Worry-Free label een uitgebreide dekking, waarmee dergelijke schade onder de verzekering valt. Verder zijn de straten in de steden en dorpen vaak erg nauw. De beste optie is meestal om aan de rand van een dorp te parkeren en te voet verder te gaan.
Hoofdwegen op Corfu hebben officieel een nummer, maar dat staat zelden op de borden aangegeven. Prent dus goed in je hoofd naar welke bestemming je wilt rijden en welke (grotere) dorpen je onderweg tegenkomt of schrijf ze op een papiertje. Dan kun je gemakkelijk je route vinden, want gelukkig staan de meeste plaatsnamen zowel in het Griekse als het Latijnse alfabet op de richtingwijzers. Wegen in berggebieden zijn uiteraard bochtig. Wees daar altijd bedacht op tegenliggers en rijd met vooruitziende blik. Het zuiden van het eiland is vlakker dan het noorden, maar ook daar moet je af en toe over een weg met haarspeldbochten. Een kleine huurauto is fijn in de smalle straten van Corfu, maar huur wel een auto met voldoende motorvermogen om comfortabel in de bergen te kunnen rijden.
Welke verzekeringen kies ik, hoe zit het met borg? Lees onze artikelen met handige informatie en tips. Zo kies je de juiste huurauto.