De unieke bezienswaardigheden van Lanzarote

Lanzarote is het meest noordoostelijke van de Canarische Eilanden en ligt dicht bij het Afrikaanse vasteland. De afstand tot Marokko is slechts 130 kilometer, terwijl moederland Spanje op meer dan duizend kilometer ligt. Alle eilanden van de archipel zijn van vulkanische oorsprong, maar op Lanzarote is dat wel heel duidelijk te zien, omdat hier nog maar driehonderd jaar geleden vulkanen opeens weer actief werden. Daaraan is het natuurreservaat Timanfaya te danken. Ook de zwarte kleur van sommige stranden is het gevolg van vulkanische activiteit, maar daarnaast heeft Lanzarote prachtige, goudgele zandstranden.

De eilandcultuur is bewaard gebleven door de inspanningen van één man, César Manrique, een kunstenaar die zich zorgen maakte over de opkomst van massatoerisme. Dankzij hem is er een verbod op hoogbouw en is een groot deel van het eiland beschermd natuurgebied. Daardoor is er buiten de toeristencentra nog veel authentieks te vinden op Lanzarote. Ga in een klein dorpje eten in een sociedad om letterlijk de essentie van het eiland te proeven. Hoe je daar komt? Door op Lanzarote een auto te huren! Stap in een huurauto en verken dit geweldige eiland.

We beschrijven hieronder een rondreis met een huurauto vanaf de luchthaven van Lanzarote, maar je kunt ook op andere plaatsen langs de route een auto huren, zoals in de toeristencentra Costa Teguise, Playa Blanca en Puerto del Carmen. Het eiland is niet groot, waardoor je de bezienswaardigheden van Lanzarote gemakkelijk op dagtrips vanuit een vaste standplaats kunt ontdekken.

1. Arrecife

Van het vliegveld is het nog geen tien minuten rijden naar de hoofdstad Arrecife. Je kunt je huurauto gratis parkeren op een groot parkeerterrein net naast de toegangsweg. Rijd daarvoor de grote rotonde bijna helemaal rond, richting Avenida Fred Olsen. Betaald parkeren kan iets verderop in de parkeergarage van het Gran Hotel, dat werd voltooid voordat het verbod op hoogbouw van kracht werd. Het is daarmee dus het enige hoge gebouw op Lanzarote. Hoewel César Manrique het verafschuwde, heb je vanaf het restaurant op de hoogste verdieping een mooi uitzicht op het strand van Arrecife.

Ironisch genoeg ligt pal tegenover het Gran Hotel een eilandje dat vormgeven is door diezelfde César Manrique: Islote de Fermina. Het was jarenlang verwaarloosd, maar werd na een renovatie in 2023 heropend. Hoewel er een zwembadje is, mag je er niet in zwemmen. Wel is er een restaurant, vanwaar je mooi uitzicht op de zee en het strand hebt. Er loopt een houten pier naar het eilandje, dat bedoeld is als een stille oase.

Twee stenen pieren lopen naar een ander eilandje, waarop het Castillo de San Gabriel staat. De oudste verbinding, met een ophaalbruggetje, is de Puente de las bolas. Het historisch museum in het kasteel geeft een goed overzicht van de geschiedenis van Lanzarote dat vaak doelwit was van piraten, maar ook van schepen uit Nederland, Engeland en Frankrijk op weg naar hun respectievelijke koloniën. In het meer recente fort, Castillo de San Jose, is een museum voor moderne kunst gevestigd.

Voor een authentieke maaltijd ga je in Arrecife naar de Cofradía de Pescadores aan de haven. Een cofradía vind je in alle havens op de Canarische Eilanden en is oorspronkelijk het gemeenschapshuis van vissers. Tegenwoordig kun je er ook als toerist terecht en het eten is fantastisch.

2. Fundación César Manrique

Meteen buiten Arrecife, in het plaatsje Tahiche, kun je kennismaken met de ideeën en het werk van César Manrique. Deze schilder, beeldhouwer en architect heeft een zwaar stempel gedrukt op zijn geliefde geboorte‑eiland. Hij had een duidelijke visie voor de ontwikkeling van Lanzarote, waarin het landschap – gevormd door vulkaanuitbarstingen en unieke geologische kenmerken – behouden zou blijven als een belangrijk onderdeel van de identiteit. Deze filosofie vormde de basis voor zijn werk, waarin hij kunst, architectuur en natuur op innovatieve manieren combineerde.

Zo zijn grote holle ruimtes in de lava integraal onderdeel van het huis dat hij bouwde in Tahiche. Het resultaat is een juweeltje van architectuur, dat ondanks de grootte heel knus en intiem aanvoelt. Het gebouw op zich is de moeite waard, maar herbergt daarnaast een indrukwekkende collectie hedendaagse kunst, waaronder werken van Manrique zelf en van Pablo Picasso en Joan Miró. De verschillende ruimtes zijn door trapjes en gangen met elkaar verbonden. De muur rond de binnentuin heeft Manrique in zijn karakteristieke stijl beschilderd en het blauwe zwembad in een spierwitte omgeving is ook een kenmerk van zijn werk. Of je nu een kunstliefhebber bent of gewoon eens iets anders wilt zien, deze plek heeft een geweldige sfeer.

2. Antigua rofera

Als je bijzondere rotsen wilt zien, moet je tussen Tahiche en Guatiza even van de hoofdweg LZ-1 af. Neem de afslag naar Costa Teguise en ga onderaan de afrit niet richting die badplaats, maar sla linksaf. Ga bij de tweede rotonde rechtdoor om meteen daarna rechtsaf te gaan en je weg te vervolgen over de via de servicio. Let op: dit is een onderdeel van een fietsroute over Lanzarote, dus houd rekening met fietsers en rijd niet te hard. Bijna anderhalve kilometer verderop is er een afslag naar links (LZ-404). Na enige honderden meters zie je hele bijzondere structuren. Het is net of Manrique ook hier de hand in heeft gehad, maar nee, dit is toch echt het werk van de natuur. Het zijn mysterieuze zwarte rotsen met donkere holtes. Er is voldoende parkeergelegenheid, maar rijd je huurauto voorzichtig van de weg af, omdat er enig hoogteverschil is.

3. Jardín de Cactus / Montaña las Pinedas

Cactussen zijn alomtegenwoordig op Lanzarote, maar wil je de stekelige planten in al hun glorie bewonderen, dan raden wij je de Jardín de Cactus aan. Ook dit eigenzinnige plekje, aan de noordkant van Guatiza, is een creatie van César Manrique. Hij toverde een oude steengroeve om tot een prachtige tuin met meer dan duizend soorten cactussen, afkomstig uit de hele wereld. Je ziet er stekelige schoonheden in alle maten en vormen tegen een achtergrond van vulkanisch gesteente. Je wordt omringd door levendige kleuren en fascinerende vormen in opvallend contrast met het dorre terrein. Vijvers en beken met watervogels, kleine bruggetjes, artistieke sculpturen en een gerestaureerde windmolen omlijsten deze buitengewoon mooie plek. De cactustuin is een perfect voorbeeld van hoe Manrique alledaagse ruimtes transformeerde in aansprekende kunstwerken.

Even ten oosten van Guatiza ligt de vulkaan Montaña las Pinedas. De noordelijke helling heeft relatief gemakkelijke wandelpaden naar de top op 220 meter. Je hebt er een mooi uitzicht over de plantages met cactusvijgen met daartussen prominent de windmolen van de Cactustuin.

4. Piscinas Naturales de Punta Mujeres

Als je van Guatiza naar het noorden rijdt, kom je langs de badplaats Arrieta. Even daar voorbij ligt het rustige en gemoedelijke vissersplaatsje Punta Mujeres. Omdat hier geen brede zandstranden vlak in de buurt liggen, is dit nauwelijks ontwikkeld voor toeristen, op enkele villa’s aan de zeekant na. Toch kun je er wel zwemmen, maar dan in natuurlijke zwembaden, die overigens voor een deel kunstmatig gecreëerd zijn door een damwand van keien te storten. Bij de originele Piscinas Naturales vind je tevens het meest gefotografeerde huis van het dorp, Casa Carmelina. Als er hier geen vrije parkeerplek meer is, kun je de huurauto gratis stallen op een gravelterrein langs de Calle los Molinos. Andere natuurlijke zwembaden zijn Las Rosas en Las Nieves.

5. Jameos del Aqua

De Jameos del Agua maken deel uit van een zes kilometer lange lavatunnel die ongeveer vierduizend jaar geleden ontstond toen de Montaña La Corona uitbarstte. Die tunnels zijn ontstaan doordat gesmolten lava bleef stromen, terwijl het oppervlak verhardde. Het Canarische woord jameo verwijst naar de grote openingen die ontstonden toen delen van het tunneldak instortten. Het zijn deze openluchtgrotten die César Manrique in de jaren zestig van de vorige eeuw gebruikte om een kleurrijke attractie te bouwen.

Zoals de naam al doet vermoeden zijn de Jameos del Aqua gedeeltelijk overstroomd. De eerste grot – Jameo Chico – is omgebouwd tot een bar/restaurant, met uitzicht over een lagune met extreem helder zout water. Hier leeft een wit krabbetje dat blind is en alleen op Lanzarote voorkomt. In de Jameo Grande zie je hét kenmerk van Manrique: een helderblauw zwembad waarin je niet mag zwemmen, omgeven door oogverblindend wit en het groen van tropische planten. In het laatste deel van de vulkanische tunnel is een auditorium, waar geregeld concerten worden gegeven. De akoestiek in deze ondergrondse concertzaal is uitzonderlijk zuiver. Verder is er een museum, dat inzicht biedt in de vulkanische oorsprong van de Canarische Eilanden.

6. Cueva de los Verdes

Aan de overkant van de hoofdweg bij Jameos del Aqua vind je grotten die deel uitmaken van hetzelfde ondergrondse stelsel: Cueva de los Verdes. Lanzarote werd in vroeger tijden veel aangevallen door piraten en de lokale bevolking vluchtte dan naar deze grotten. Er is zelfs een kamer in de tunnel, waarvan bekend is dat juist die vaak werd gebruikt als schuilplaats. Je moet van tevoren online een afspraak maken voor de rondleiding, waarbij je over kronkelende paden, hellingen en trappen loopt, langs dezelfde route waar ooit gesmolten lava stroomde. Je moet redelijk behendig zijn op dit ruwe oppervlak, sommige doorgangen zijn erg smal en je moet meerdere keren bukken. Al in de jaren zestig werd er een geweldig verlichtingssysteem aangebracht, dat de betoverende rotsformaties buitengewoon goed laat uitkomen. Terwijl je over het pad loopt, word je geboeid door de levendige kleuren, het magische spel van licht en schaduw en de optische illusies die daardoor ontstaan.

7. Cueva de la Corona

De hoofdweg LZ-1 eindigt bij Órzola aan de noordkust. Rijd vanaf dat plaatsje over de leuke kronkelwegen LZ-204 en LZ-201 naar Yé. Op die laatste weg zie je aan de linkerkant de krater van de Coronavulkaan. Parkeer je huurauto bij het kerkje langs de hoofdweg en loop ongeveer honderdvijftig meter verder naar het begin van het pad naar de vulkaan. In het begin wandel je over vlak land langs wijngaarden, maar verderop wordt het uiteraard wat steiler. Toch is dit geen moeilijke wandeling, je bent in dertig tot veertig minuten bij de kraterrand. Het is een bijzonder gevoel om aan de ene kant diep in de krater te kijken en aan de andere een weids uitzicht over het noorden van Lanzarote en de zee te hebben. Er zijn maar weinig mensen die hiernaartoe lopen en het is er dus nooit druk.

Veel drukker is het uitkijkpunt dat je volgens velen gezien moet hebben aan de noordkust: Mirador del Río. Niet alleen is het daar erg druk, je moet er ook nog voor betalen. Wat ons betreft is de beste optie na je vulkaanwandeling alleen lángs die mirador te rijden om van daar de kustweg naar het zuiden te nemen. Je geniet dan gratis van hetzelfde uitzicht.

8. Haría / Panoramische weg LZ-10

Haría is een charmant dorpje in het noorden van Lanzarote. Slenter door de nauwe straatjes en geniet van een hapje of drankje in een van de restaurantjes rond het Plaza León y Castillo, waar oude bomen voor de nodige schaduw zorgen. Hoe dichter je bij Haría komt, hoe meer palmen je ziet. Het ligt dan ook in de vruchtbare ‘vallei van de duizend palmbomen’. Vooral in de lente vormen Haría en omgeving een groene oase midden in de zwarte lava.

Ook hier waart de geest van César Manrique rond, want hij woonde er tot aan zijn dood en zijn graf is te vinden op de gemeentelijke begraafplaats. Zijn woonhuis is een museum, maar het is heel anders dan de fundación in Tahiche. Het is alsof de kunstenaar even weg is en ieder moment kan terugkomen, want alles is in originele staat gelaten.

Ten zuiden van Haría klimt de prachtige, bochtige weg LZ-10 naar Teguise. In een van de haarspeldbochten is een bijzonder uitkijkpunt. Let goed op, want voor je het weet ben je er voorbij. Als je vanaf Haría komt, zie je in de bocht net na het bordje ‘km18’ een wit huis. Daar is een glazen platform dat boven de vallei uitsteekt, Mirador de Malpaso. Er is een klein parkeerplaatsje met ruimte voor slechts vier auto’s. Het uitkijkpunt is geopend van 11:00 tot 15:00.

9. Teguise / Lagomar

Teguise is de vroegere hoofdstad van Lanzarote. Die werd zo ver van de kust gebouwd, omdat het eiland vaak werd aangevallen door piraten. Het is een aardig stadje met witgekalkte huizen, maar op marktdag (zondag) wordt het overspoeld door toeristen die er met grote bussen uit de resorts naartoe gebracht worden.

Ook hier heeft de onvermijdelijke Manrique een steengroeve aangepakt en veranderd in een intrigerend museum, Lagomar. Het is een labyrint van grotten, tunnels en tuinen. De kronkelige witte muren contrasteren met de vulkanische rotsen, het weelderige groen en de blauwe waterpartijen. Volgens de legende was het ooit eigendom van de acteur Omar Sharif, maar slechts voor één dag, omdat hij het verloor bij een kaartspel met de man die het net aan hem had verkocht. Of het waar is? Sharif had wel een ernstige gokverslaving…

10. Parque Nacional de Timanfaya / Montañas del Fuego

Dé nummer 1 bezienswaardigheid van Lanzarote is het Parque Nacional de Timanfaya, dat het zuidwesten van het eiland bestrijkt. Daar barstten bijna driehonderd jaar geleden plotseling vulkanen uit die hun lava zes jaar lang uitspuwden. Het resultaat is een landschap van kraters en indrukwekkende vulkanische rotsen. De ruigheid van het terrein, de verscheidenheid aan kleuren, de silhouetten van de vulkanen en de grillige kustlijn – dit alles maakt Timanfaya buitengewoon mooi.

De Ruta de los Volcanes is een weg van ongeveer veertien kilometer door het kerngebied, waar het onder de oppervlakte nog steeds zeer heet is. Je mag deze route door de Montañas del Fuego niet zelf rijden. Je kunt parkeren bij het bezoekerscentrum langs de LZ-67 en dan op een bus stappen. Let op: het is de topattractie van Lanzarote en in het hoogseizoen extreem druk. Het is dan niet uitzonderlijk dat auto’s op de hoofdweg een uur lang in de file staan voor toegang tot het park. Dat gezegd hebbende is de bustour de enige manier om de unieke plekken van dit vulkaangebied te zien en voor veel mensen het hoogtepunt van hun bezoek aan Lanzarote. Je kunt overwegen de huurauto te laten staan en voor deze attractie een excursie te boeken. Tourbussen krijgen namelijk voorrang op personenauto’s!

11. Caldera Blanca / Caldera de los Cuervos

Om twee andere vulkanen te beklimmen, hoef je niet in de rij te staan voor het bezoekerscentrum. Voor de Caldera Blanca rijd je naar de parkeerplaats even ten westen van Mancha Blanca. De wandeling loopt eerst langs de kleinere Montaña Caldereta en vervolgens naar de krater van de Caldera Blanca, die een diameter heeft van maar liefst 1200 meter. Begin vroeg aan deze wandeling, om de grootste drukte te ontlopen.

De wandeling naar de Caldera de los Cuervos is gemakkelijker. Om naar deze vulkaan te lopen, kun je parkeren naast de LZ-56, ten zuiden van Mancha Blanca. In tegenstelling tot veel andere vulkanen op Lanzarote, kun je hier dwars door de krater. Van de kraterrand is er een licht hellend pad naar de andere kant.

12. Vulkaanlandschap vanuit de huurauto

In het zuidwesten van het Timanfaya park kun je met je huurauto een driehoekige route volgen. Kies net buiten Yaiza voor de LZ-704 en vervolgens de LZ-703 langs de kust. Vanaf de top van El Nesto heb je een mooi uitzicht over het vulkaanlandschap. Verderop kom je langs Montaña El Golfo en het gelijknamige strand van zwart vulkaanzand. Je kunt dat overigens alleen van boven bewonderen, want het pad naar beneden is instabiel. Vanaf het uitzichtpunt Charco de Los Clicos zie je een zwart lavastrand met daarachter een groene lagune, Lago Verde. Verder naar het zuiden is de golfslag tegen de rotsige kust van Los Hervideros het bekijken waard. Let op: de LZ-703 tussen Los Hervideros en La Hoya werd in 2021 gesloten, vanwege instabiliteit. Volgens de plannen zouden in 2025 reparaties zijn afgerond, maar check ter plaatse of de weg weer open is. Zo niet, dan is er geen andere optie dan dezelfde route terug naar Yaiza te nemen.

13. Wijngebied La Geria

Vanuit Yaiza rijd je gemakkelijk naar enkele van de mooiste stranden aan de kust van Lanzarote, maar breng eerst een bezoek aan het wijngebied La Geria. De druiventeelt op het eiland gebeurt op een manier die je nergens anders ziet. De wijnranken staan in een kuil die gevuld is met kleine lavasteentjes die vocht goed kunnen vasthouden. De noordelijke kant van de kuil heeft een muurtje van grotere stenen om de planten te beschermen tegen de passaatwinden.

De hoofdweg LZ-30 loopt dwars door dit wijngebied en je kunt diverse bodega’s bezoeken. De wijnen worden nauwelijks geëxporteerd, omdat de lokale bevolking bijna de hele productie opdrinkt. Je vindt dus vrijwel nooit wijnen van Lanzarote buiten het eiland zelf. Een buitenkansje dus om deze ter plekke te proeven! Naast wijnen verkopen sommige bodega’s andere streekproducten, zoals geitenkaas.

14. De mooiste stranden van Lanzarote

Wie vakantie viert op Lanzarote, heeft een ruime keuze aan stranden. Van goudgele zandstranden tot kuststroken van zwarte lava en baaitjes met kiezels. De stranden bij de grote toeristenplaatsen zijn uiteraard vrij druk, maar als je een auto hebt gehuurd kun je gemakkelijk naar rustiger strandjes rijden. We zetten hier enkele van de beste stranden op Lanzarote voor je op een rijtje.

Playa de Papagayo (plus baaitjes in de buurt)

Van de grote rotonde ten noorden van Castillo del Aguila loopt een zes kilometer lange onverharde weg naar de parkeerplaats voor Playa de Papagayo. Eigenlijk is het de toegang tot in totaal zes stranden in het natuurgebied Los Ajaches. Papagayo is het drukste strand en in de zomer zelfs erg druk, maar er zijn andere baaien in de buurt. Hoe verder naar rechts (gezien vanaf het einde van de weg), oftewel hoe verder naar het noorden, hoe rustiger het wordt.

Caletón Blanco

Aan de andere kant van Lanzarote, bij Órzola aan de noordkust, vind je Caletón Blanco, een strand met fijn zand en rotsblokken van lava. Sommige van die blokken zijn in een halve cirkel geplaatst (net als in wijngebied La Geria) om je te beschermen tegen de wind. Hoe mooi het strand ook is, de noordkust heeft als nadeel dat het er vaak hard waait. Wel kun je dan genieten van de hoge, brekende golven.

Caleta de Famara

Over golven gesproken. Ben je een surfer? Dan is het strand van Famara aan de noordwestkust de plek voor jou. In het dorp zijn surfshops en ‑scholen, dus huren van uitrusting of boeken van surflessen is geen probleem. Je kunt met je huurauto tot vlak bij dit strand rijden. De omgeving, met de steile zwarte hellingen, is ook prachtig. Uitzichtpunten op die rotsen zijn goed bereikbaar vanaf de panoramische weg LZ-10 (zie hierboven).

Playa del Risco

Dit is zonder twijfel het moeilijkst bereikbare strand van Lanzarote en daarom is het er vaak vrijwel uitgestorven. Het pad begint vanaf de LZ-202 waar je via een weggetje met keien naar een parkeerplaats rijdt. Laat niets van waarde achter in je huurauto! Dat keienpad leidt naar een uitkijkpunt, waar je mooi zicht hebt op het eilandje La Graciosa. Vanaf dat punt is het pad onverhard en loopt zigzaggend steil naar beneden. Als je niet erg fit bent, zul je het waarschijnlijk moeilijk hebben op deze wandeling, maar je wordt beloond met het zachtste zand en het mooiste uitzicht.

La Graciosa

Het eilandje dat we hierboven al noemden kun je niet bereiken met een huurauto, maar als je op zoek bent naar mooie stranden is het wel een aanrader. Veerboten naar La Graciosa vertrekken vanuit Órzola en er zijn ook dagtrips met boten die een strand als Playa Francesca aandoen. Rustiger is het prachtige Playa de las Conchas. Aan de noordkust van het eilandje zie je grillige formaties van basaltblokken, waaronder natuurlijke bruggen: Los Arcos de los Caletones.

Wanneer Lanzarote bezoeken

Lanzarote heeft het hele jaar door aangenaam weer. Voor sommige mensen zijn de zomermaanden te warm, maar door de wind voelt het vrijwel nooit echt heet. Diezelfde wind zorgt ervoor dat het noorden van het eiland over het algemeen wat koeler is en er wat meer regen valt dan in het zuiden. Dat is vooral merkbaar in de winter, wanneer het zuiden vijf graden warmer kan zijn dan het noorden. Echt koud wordt het nooit en de wintermaanden zijn dan ook een prima tijd als je Lanzarote wilt zien zonder drommen toeristen. Wel kunnen sommige hotels en restaurants dan gesloten zijn.

Rijden met een huurauto op Lanzarote

Autorijden op Lanzarote is heel gemakkelijk. De meeste wegen zijn in prima staat en de bewegwijzering is goed. Op dit prachtige eiland schuilt het grootste gevaar in afleiding door het indrukwekkende landschap van gestolde lava en vulkanen. Je bent al snel geneigd langzaam te gaan rijden, maar dat ergert de lokale automobilist die op weg is naar zijn werk. Verder is Lanzarote een populair fietseiland. Het zijn niet alleen toeristen die op twee wielen genieten van Lanzarote, maar ook de lokale bevolking (vooral in het weekend). Geef fietsers bij inhalen volop ruimte. Wees er ook op bedacht dat fietsers bergaf hoge snelheden kunnen halen.

Van Lanzarote naar Fuerteventura met een huurauto?

Van Playa Blanca is het maar een klein stukje varen naar Corralejo op Fuerteventura. Aanlokkelijk idee om met je huurauto de overtocht te maken? Helaas, de meeste verhuurders staan niet toe dat je hun auto meeneemt op de veerboot en als ze dat wel doen, eisen ze meestal dat je de huurauto weer inlevert op Lanzarote. Als je Lanzarote wilt combineren met Fuerteventura kun je veel beter op beide eilanden apart een auto huren. Want vergeet niet dat een overtocht met de veerboot als voetganger een stuk goedkoper is dan wanneer je een auto meeneemt.